تاريخچه چراغ راهنمايي رانندگي
چراغ راهنمايي لامپي از جمله قديمي ترين انواع چراغ راهنمايي و رانندگي به شمار مي آيد. با پيشرفت علم امروزه لامپ هاي رشته و هالوژني جاي خود را به ال اي دي داده است و چراغ راهنمايي ال اي دي با مصرف پايين برق و پرتاب نور بيشتر، كاربردي تر به نظر مي رسد. خريد چراغ راهنمايي سولار در مكان هايي كه دسترسي به برق مقدور نيست و يا هزينه برق بالا است كاربردي خواهد بود. قيمت جراغ راهنمايي ال اي دي سولار نسبت به ديگر انواع چراغ راهنمايي بيشتر است اما در طولاني مدت با صرفه جويي كه در مصرف برق مي شود اين هزينه جبران خواهد شد. در سراسر كشورها، چراغ راهنمايي با كمك سيگنال‌هاي هوشمند زمان توقف (قرمز)، كند شدن حركت (زرد) يا ادامه مسير (سبز) را مشخص مي‌كنند. اين چراغ‌هاي راهنمايي به حفظ نظم در جاده‌ها كمك مي‌كند.
در حالي كه اكنون تقريبا همه ما با چراغ‌هاي راهنمايي آشنايي داريم، اما اين چراغ‌ها از روز نخست تا كنون تغييراتي قابل توجه را پشت سر گذاشته اند.
استفاده از چراغ راهنمايي در سيستم‌هاي ريلي ريشه در سال‌هاي نخست ۱۸۰۰ دارد. مهندسان طراحي حركت قطار به روشي نياز داشتند تا بدانند چه موقع بايد لوكوموتيو‌هاي خود را متوقف كنند و چه زماني حركت كند شود. قرمز براي توقف انتخاب شد، زيرا بيشتر مردم آن را با چيزي كه احتمالاً خطرناك يا جدي باشد ارتباط مي‌دهد. (مهمتر از همه، قرمز داراي طولاني‌ترين طول موج بر روي طيف رنگ است و از مسافت‌هاي بيشتري ديده مي‌شود، به اپراتور‌ها اجازه مي‌دهد كه زودتر كند شوند.) آن‌ها همچنين از يك چراغ سفيد استفاده مي‌كردند تا نشان دهند كه يك ترن مي‌تواند برود و چراغ سبز نيز هنگام حركت را مشخص مي‌كند.
اين كار كرد ادامه داشت تا زماني كه مشخص شد اگر يكي از لنز‌ها خاموش شود باعث سردرگمي مي‌شود و يك چراغ سفيد را نشان مي‌دهد كه نتيجه‌اي خطرناك دارد. براي مثال، اگر يك فيلتر قرمز آسيب ديده باشد، يك چراغ سفيد را مي‌بينيد و فكر مي‌كند كه امن نيست. براي جلوگيري از اين مشكل، رنگ سفيد از بين برده شد و رنگ زرد به آن اضافه شد تا نشان دهنده احتياط باشد.
در انگليس، سيستم راه‌آهن براي چراغ راهنمايي اتخاذ شد، حتي اگر از لحاظ فني هيچ ترافيكي در وسايل نقليه وجود نداشته باشد. درعوض، مردم نگران واگن‌هاي اسب بودند كه در سطح شهر حركت و براي عابران پياده خطرناك بودند. جان پيك نايت، مدير راه آهن متوجه اين مسئله شد و به پليس متروپوليتن لندن گفت كه يك راه حل ارائه دارد كه شامل يك چرغ راهنمايي است كه افسران به شكل دستي چراغ را روشن و خاموش مي‌كنند و در نتيجه مي‌توانند جلوي رانندگي را بگيرند يا حركت در يك مسير را كند كنند، اما پس از ظهور خودرو‌هاي بنزيني، اين سيستم دوام چنداني نداشت.
با اين حال، در اوايل دهه ۱۹۰۰، مشخص بود كه بايد كاري مؤثر انجام شود. در سال ۱۹۱۳، سال معرفي فورد مدل T، بيش از ۴۰۰۰ تلفات در جاده‌ها رخ داد، بسياري از آن‌ها به دليل برخورد در تقاطع‌ها بود. ايالات متحده براي اجراي ترافيك از روش اجراي قانون استفاده و در نهايت از سيستم برقي استفاده كرد. اين سيستم از رنگ زرد استفاده نكرد، و مأموران ترجيح مي‌دادند سوت بزنند تا رانندگان بدانند سيگنال در حال تغيير است. تا سال ۱۹۲۰ اين روش ادامه داشت تا اين كه يك افسر پليس ديترويت به نام ويليام ال پوتز سيستم سه رنگي قرمز، زرد و سبز را ابداع كرد.
خريد چراغ راهنمايي
براي خريد چراغ راهنمايي مي توانيد به فروشگاه ايمن ترافيك كالا مراجعه نماييد. در اين فروشگاه انواع چراغ راهنمايي با قيمت مناسب خدمت مشتريان ارائه مي گردد.
